From: Petra Tijmstra (NL)
Sent: 4 maart 2022
To: Sjoerdtje Visser (NL)
Subject: brief

Hoi Sjoerdtje,

Hoe is het met je zo midden in het busy season? Is het nog een beetje te doen in deze turbulente tijden met alles wat er om ons heen gebeurt?

Ik was vorige week sinds lange tijd uit eten, waar een bandje Cubaanse muziek speelde. Heerlijk! De volgende dag op weg naar kantoor dacht ik nog even na over de vraag die Agnes Koops (bestuurslid bij PwC) mij laatst stelde: “Wat denk je Petra, staan we in onze sector voldoende open voor het gesprek met elkaar en hebben we ook de bereidheid om open naar elkaar te luisteren en ons gedrag aan te passen? Hoe zouden onze jonge collega’s hiernaar kijken?”

Dit is naar mijn idee één van de belangrijkste zaken om tot kwaliteit te komen.
Als die openheid en manier van luisteren er niet is, dan zie je dat collega’s zich niet veilig en gezien voelen. Hierdoor kunnen ze verkrampen, waardoor ze bewust of onbewust informatie niet durven of willen delen die mogelijk essentieel is voor de controle en de kwaliteit van besluitvorming. Ook heeft het direct effect op hun eigen welzijn en vermogen om te leren en te ontwikkelen. Als collega’s zich niet veilig en gezien voelen dan kunnen ze coaching en feedback niet ontvangen. Hierdoor halen ze niet het beste uit zichzelf en ontwikkelen ze zich minder snel, wat negatief is voor de kwaliteit op korte en langere termijn.

Het is dus wel duidelijk dat die openheid en bereidheid om naar elkaar te luisteren en ons gedrag daarop aan te passen essentieel is. Tegelijkertijd is het best moeilijk om de rust en tijd te nemen om dit te doen. Ik denk dat velen van ons vaak wel de intentie hebben maar het toch niet altijd doen.

Hoe kijk jij hiernaar als young professional? Gaan we het gesprek met elkaar aan en hebben we ook de bereidheid om open naar elkaar te luisteren en ons gedrag aan te passen? Welke best practices zie jij en waar zie jij nog duidelijk verbeterpotentieel?

Groet,
Petra

From: Sjoerdtje Visser (NL)
Sent: 5 maart 2022
To: Petra Tijmstra (NL)
Subject: brief

Hoi Petra,

Met mij gaat het goed! Ik ben blij met het hybride werken. Ik krijg veel energie van het feit dat we weer samen als team naar kantoor en de klant mogen. Hierdoor voel ik dat we echt een teamprestatie leveren. Wel is het fijn dat voor een echte focus dag het thuiswerken nu onderdeel is van de werkweek.
Ik merk dat we als gevolg van het hybride werken meer met elkaar in gesprek gaan. Toch moest ik even nadenken over jouw vraag of wij in onze sector voldoende open staan om het gesprek met elkaar aan te gaan, bereid zijn om echt te luisteren en vervolgens ons gedrag aan te passen.

Vanuit mijn eigen ervaring als young professional, wordt er door managers geluisterd als je met een voorstel komt om iets op een andere manier aan te pakken of iets nieuws te introduceren. Dit kan toezien op bijvoorbeeld de controleaanpak, maar ook de verdeling van werkzaamheden en het toewijzen van verantwoordelijkheden. Ik vind hierbij de ‘pre audit meeting’ bij de start van de controle erg waardevol. Met het gehele team de tijd nemen voor de aandachtspunten, maar ook wat we slimmer en beter kunnen aanpakken. Hierbij is het uiteraard de voorwaarde dat iedereen – ongeacht het aantal jaren werkervaring – zich comfortabel voelt om zich uit te spreken.

In de bouwstenen is opgenomen ‘We hebben oprecht interesse en vertrouwen in elkaar’. Ik zie dit positief terug in mijn eigen werkomgeving. Doordat collega’s oprechte interesse in mij tonen, doe ik dit zelf ook bij andere collega’s. De grote uitdaging hierbij is dat er alleen op je gepast kan worden als je je ook kwetsbaar op durft te stellen. Het is niet leuk om te zeggen dat het niet zo goed gaat of dat je achteraf op iets terugkijkt dat je liever anders had aangepakt. Agnes schetst in haar mail een situatie waarin zij zich kwetsbaar opstelt door te vertellen over wat ze had geleerd van een fout. Ik denk dat het nodig is om meer open te zijn en ons kwetsbaar te durven opstellen, ook als het even niet zo goed gaat. Uiteindelijk is voorbeeldgedrag hierbij key om te waarborgen dat we ons in alle lagen van de organisatie open en eerlijk durven op te stellen en ons comfortabel voelen om ons uit te spreken.

Op een meer individueel niveau zie ik een belangrijke bijdrage in zes-wekelijkse coachgesprekken, die wij hebben. Hierbij is de coach een collega auditor met meer werkervaring. Doordat het elke zes weken is ingepland, wordt het soort van afgedwongen om echt even de tijd te nemen om vragen te stellen en te luisteren hoe het gaat op zowel professioneel als persoonlijk vlak. Ik merk dat, doordat we terugblikken op onderwerpen die we eerder hebben besproken, we bezig zijn met het aanpassen van gedrag (en het oefenen hiervan).

Het laatste punt wat ik zou willen aanhalen is de planning. Een young professional vertelde dat zijn planning tot de zomer vol was. Hij zag de bui al hangen als er sprake zou zijn van ziekte van een collega of een slechte oplevering door de klant op een of meer van de opdrachten. Ik herken dit gevoel en dilemma wel in de praktijk. Corona is helaas nog niet weg en heeft zijn effecten op de planning. Daarnaast zie ik in de praktijk dat de oorlog in Oekraïne ook gevolgen heeft voor de uitvoering van ons vak en vaktechnische uitdagingen met zich meebrengt. Ten slotte is de krapte op de arbeidsmarkt nog niet opgelost. Dit alles leidt in mijn ervaring tot de nodige planning-technische uitdagingen. Ik ben wel benieuwd hoe anderen met dit vraagstuk omgaan binnen en buiten onze professie? Petra heb jij hier nog inzichten in?

Groetjes
Sjoerdtje

Gerelateerde bouwstenen

Bouwsteen: "Structuren en processen”.

  • In onze organisatie staat psychologische veiligheid centraal; Dit merk je concreet doordat iedereen zijn of haar rol vervult in het volgende:
      • We hebben oprecht interesse en vertrouwen in elkaar.
      • We kunnen onszelf kwetsbaar opstellen en durven dit ook.
      • We kunnen alles bespreken met elkaar, inclusief dilemma’s.